Þegar ömmurnar voru nýsofnaðar eftir hvítvínssötrið,- vöknuðu þær við reiðiÖSKUR...Lotta litla var vöknuð...reyndi að fá sér sopa úr brjósti ömmu þýsku en fékk ekki dropa og barnið gjörsamlega missti sig í reiðinni ( það er held ég ekki frá þýsku genunum). Ég hljóp skelfingu lostin inn til þeirra,- og þýska amman vissi ekki hvaðan á sig stóð veðrið,- dætur hennar höfðu örugglega aldrei öskrað svona af reiði !! Þannig að ég tók litla varginn sem vildi nú ekki láta halda á sér heldur æddi upp stigann og sló frá sér þegar ég myndaðist við að aðstoða hana. Enn hélt hún áfram að öskra af reiði,- sýndi skapið....annaðhvurt frá Skagafirði eða Húnavatnssýslu ( pabbi, ég, Kjartan...og nú Lotta ). Ég skildi barnið afskaplega vel en til að þýska amman fengi nú ekki taugaáfall yfir varginum litla þá setti ég hana í barnavagninn góða, snuddu í munninn og ruggaði. Eftir skamma stund var sú stutta dottin,- enda vissi ég af eigin reynslu að svona skapköst endast ansi stutt ;). Ég lagði mig því í sjónvarpssófann með hendi á vagni og sváfum við Þórhildarnar nokkuð vært til morguns. Næsti dagur gekk alveg þrusuvel, snúllast úti,- amma þýska fór í sund með Kolfreyju og Patreki og ég dúllaðist með Lottu á meðan. Síðan fórum við í labbitúr í miðbæinn,- skoðuðum okkur um og hengum lengi á kaffihúsinu í bókabóðinni. Þar var ég reyndar svo heppin að rekast á bókina Seine eigen herr...Sjálfstætt fólk Laxness á þýsku sem ég keypti fyrir ömmu þýsku svo hún skyldi tengdason sinn örlitið betur ( en hann er svolítið mikið Bjartur í Sumarhúsum). Átum vel um kveldið,- svæfðum Lottu í vagninum og ég svaf með henni í sjónvarpsherberginu. Engin reiðiöskur þessa nótt. Þriðjudeginum eyddum við síðan í smátiltekt og þess háttar, ekki mikið hægt að vera úti vegna rigningar. Við ömmurnar vorum nú farnar að sjóast í samveru okkar og börnin léku í höndum okkar. En þá komu náttúrulega foreldrarnir,- loksins þegar við vorum komnar á lygnan sjó með börnin ;) Það var samt afskaplega ljúft að sjá Lottu rífa upp peysu mömmu sinnar og ráðast með áfergju á brjóstið.....en Patrekur litli varð nú bara hálffeiminn,- orðinn vanur þessum ömmum sínum. Foreldrarnir stöldruðu við í þrjá daga og ömmurnar pössuðu nú svo unga fólkið kæmist í bíó og svoleiðis. En ömmurnar fóru líka í góða göngutúra bæði á Fálkafell og í Lystigarðinn. Á föstudeginum þegar þau fóru öll,- líka amma þýska- varð nú svoldið tómahljóð í koti. En þau hljóta að koma aftur....seinna.

Amma Akureyri og amma þýska segir Patrekur Jóhann. Og amma Akureyri og amma þýska héldu frá Akureyri til Skagafjarðar að sækja barnabörnin. Í þvílíkri hellirigningu að aldrei hefur rignt annað eins norðan heiða að mínu mati.  Þýska amman varð hugfangin af íslenska landslaginu og benti og spurði og spurði. Amma Akureyri svaraði og svaraðii,- sumt sem hún vissi,- um annað skáldaði hún bara. Mesta furða að Honda smart hélst á veginum. Í Skagafirði mættum við Vrony, Kjartani og börnunum tveimur Patreki Jóhanni (3ja ára ) og Þórhildi Lottu (1.árs ) hjá bænum Bólu. Þar voru börnin borin sofandi á milli bíla í stólunum sínum foreldrnir kysstir og knúsaðir og sendir til baka til að fara á hestbak í óbyggðum og ömmurnar snéru aftur til Akureyrar með börnin. Þetta var svoldið eins og í útópískri, fellinískri bíómynd,- enska með íslenskum og þýskum hreim aðaltungumálið og amma þýska full vilja til að nema íslensku. Ömmurnar tengdust svo vel í hugum og hjörtum að amma þýska var farin að tala á þýsku við ömmu Akureyri og amma Akureyri farin að svara á tærri íslensku. Hvurt amma Akureyri skyldi þýskuna og svaraði rétt eða út í hróa hött skal ósagt látið. Þegar börnin rumskuðu,- á leið niður Öxnadalinn greip skelfing um sig.....hjá ömmunum báðum. Börnin voru aftur á móti sali róleg og tóku þessari umbyltingu með stóískri ró,- utan þess að Lotta skældi smá...kannske bara til að viðhalda umhyggju frá ömmunum tveimur. Útvarpið var sett í botn og þar söng Magni í beinni frá Bræðslunni á Borgarfirði eystra. Þýska amma heillaðist af Magna,- sérstakalega laginu um Emil í Kattholti og næsta dag hóf hún mikla leita af geisladiskum með honum. Reyndar ekkert svo mikla því hún fann tvo diska í Hagkaup á alveg spottprís.